de zwerver van moskou

Heuj, doar is ie weer.

Over 2 weekies alweer in galandia, kiek’n hoe t doar stoat met de piepers. Maar dat is over 2 weken, nu eerst weer verslagje van de afgelopen weekies.
Veurige keer was ik gebleven bij die keerl van de weerstations en pivotmonitoring.
Hij had ff uitgelegd hoe het spul allemaal werkt en hoe het aangesloten moet worden. Toch weer bijna heel dagje druk mee geweest, en tussendoor ook nog met die auto prutsen, dus t was hele tijd btje heen en weer lopen. Ach, had eigenlijk te weinig tijd die dag.
Zaterdag zou christian met rien naar een nieuw nederlands bedrijf toe. Leek mij ook wel mooi dus ben ook mee geweest. De heenweg 300 km in 7 uur gedaan. Allemaal file rond moskou, misschien wel 70 km door de berm gereden. Afijn, we waren daar.
Het bedrijf moet vanaf zo goed als niks beginnnen, allemaal vervallen, oud en kapot. Een paar nederlanders moeten het opzetten en runnen. Toen wij daar waren, zaten zij daar ook nog maar 2 weken. Volgend jaar kunnen ze dus eigenlijk pas beginnen. Alles moet betaald worden door een koppeltje investeerders.
Het moet een bedrijf worden met vanalles wat. Aardappelen, granen, melkkoeien en vleesvee. Ze waren nu nog bezig met aardappelen poten, de aardappelen die er een paar weken inzaten, kwamen haast geen kiemen aan. Ze hebben ook 3 stallen met per stuk 100 stuks melkvee. Allemaal op de grup en houten planken. Vaste mest wordt nog wel naar buiten afgevoerd met het systeem wat de 80-jarige oorlog nog heeft meegemaakt. Aan drijfmest doen ze niet, dat loopt wel gewoon naar buiten over het land. Ze zoeken nog andere nederlanders die hier het volk an wil sturen, ze hebben ook al advertenties e.d. geplaatst. Al met al een allemachtig pens werk om alles netjes op te starten, en te zorgen dat het allemaal loopt. Er komt zo veel bij kijken om hier iets groots op te starten. Mja, als je geld hebt, kan alles. Het blijft een hele klus. Maar verder wel mooie rondleiding gehad. ’s Avonds de overwinning van legoland nog gezien, daarna nog ff nagepraat, en weer op huus an. Terugweg iets van 5 uur gereden, om 3 uur thuis. Nog 2,5 uur en dan had ik het klokje rond.
Zondag gingen christian en rien naar toemin, grootse aardappelbewaring van rusland ofzo. paar duizend kilometer verderop, dus met vliegtuig. ’s Avonds had ik even een mooie ingeving, maandag en dinsdag waren ook vrije dagen hier in rusland, dus ik kon misschien nog mooi een daggie st.petersburg meepakken. ’s Avonds de stad in om ticket te regelen, zegt die vrouw achter de balie dat het niet kan, op z’n vroegst de volgende dag. En dat moest ook nog 4000 roebel kosten voor een enkeltje. Dat werd um niet, dus dan maar alleen moskou maar ff in. Onderweg kwam ik een wolkenkrabber tegen en had moskou nog nooit van bovenaf gezien. Dus ik loop gewoon netje dat gebouw in, bleek het swiss hotel te zijn, (goedkoopste kamer 400 per nacht, heb ik later opgezocht), nou, direct in 1 streep naar de lift toe, en de bovenste etage ingetoetst, nr 29. Erachter stond conferentie room, nja, ik zie wel hoe ver ik kom. Bovenin was helemaal niemand. Na een paar foto’s gemaakt te hebben, kwam de security er al aan. Ik moest mee naar beneden. Beneden werd er iemand bij gehaald die engels kon, moest mijn paspoort laten zien en toen was alles weer goed. Ik mocht weer gaan. Avontuurtje op zich.
Maar toch nog maar ff kort de stad in, dan kan ik voor 1 uur nog met de metro naar huis. Ff taxi geregeld en gezegd dat hij naar het hardrock café moest. Hij wist het wel zei ie. Dus afgezet bij cafë rock-vegas. Ach, hadden ze ook bier en was net de wedstrijd op met kroatie aan het spelen. Paar pilsjes gedaan, gevraagd naar de metro. Prima uitleg gekregen en op pad. Kon ik gvd die hele metro niet vinden, elke keer maar weer vragen en toen was het ook al half 1. Toch nog proberen met de metro naar huis, nam ik de metro de verkeerde kant op. Kwam er wel snel achter, maar kostte wel tijd. Moest ook nog een keer overstappen en toen was het ook al 1 uur, dus stopt de metro. Dan maar weer de stad in, ik moest nu toch al met taxi naar huis. Kom ik de metro uitzetten, staat daar een passagiersbus en ik had nog nooit in zo’n olde bus van 40 jaar geleden gezeten, dus daar maar ingestapt. Geen idee waar hij heen ging. Paar haltes verder zei een vrouw dat dit een doodlopend einde was, ben toen toch maar uitgestapt. Ff naar buiten kijken, en toen kon je zien dat de meeste flatgebouwen al aardig verdwenen waren, dus ik was wel een heel eind van huis. Ach, maak je ook maar weer mee. Met goede moed weer terug naar het centrum lopen, je weet nooit wat je tegen komt. Je weet nooit wat je tegenkomt is hier wel aardig van toepassing. Na een paar kilometer lopen stonden er een koppeltje homo’s te w88 op een koppeltje ander homo’s om ’s avonds naar de gay bar te gaan. Ff met dat volk gepraat, en toen met dat volk meegegaan, ben ook nog nooit in een homotent geweest, dus k zie wel. Ik kan altijd naar buiten stappen en taxi nemen.
Daar poosje geweest, was ook nog een optreden van een travestiet. Wel geinig om te zien. Toen ff taxi geregeld die me weer thuis afzette.
Om het gebouw binnen te gaan, zit er een soort van button aan de sleutelbos, om die deur open te krijgen. De sleutels van het appartement zelf had ik nog, maar die button was afgeknapt, ik kon dus nog niet naar binnen. Dus dan maar wachten tot er iemand langs kwam die er ook in ging. Mja, om 5 uur ’s ochtends zijn er dat niet veel.
Toen nog maar weer even de kroeg in, ik moest toch wachten. Na een uurtje was ik het ook al wel weer zat en ben toen gewoon voor de deur gaan zitten totdat er iemand langs kwam. Na een klein halfuurtje kwam er een vrouw langs die me naar binnen gelaten heeft. Eindelijk slapen.
Om toch weer een beetje te bekomen van dit avontuur, heb ik de 2 dagen erna zo goed als niks gedaan. Btje skypen enzo. Die maandag en dinsdag waren toch officiële vrije dagen.
Woensdag maar weer us naar kantoor, weer bezig met het track en trace. Er komt nu toch al wat vooruitgang in, er moet nog wel het een en ander getest worden, maar de instellingen voor het volgsysteem werken tot nog toe. Het brandstofgedeelte begint nu ook ergens op te lijken, nog steeds niet goed, maar hopelijk is dat nog een beetje aan te passen. Heb ook weinig kunnen testen. Er zijn nu in totaal 3 auto’s met zo’n kastje uitgerust. Bij 2 ervan is de sensor niet aangesloten en bij de ander is het geld van de sim-kaart steeds op. Die russische klojo op kantoor is nu al een stuk of 3 keer naar de winkel geweest om het goed te maken. Der klopt nog steeds niks van.
Naja, christian ging donderdag weer naar nederland voor n weekje, hij had ook nog een button over, dus kon ik het appartement weer in.
Vrijdagavond nog even met rien op stap geweest, hij ging wat eerder naar huis. Om n uurtje of 5 had ik het ook al een beetje gezien. Nog ff wachtten op de metro en toen kon ik weer naar huis. Dit keer kon ik wel naar binnen!
Zaterdag maar weer rustig aan gedaan, zondag het appartement een beetje opruimen. Als ik nu binnenloop struikel ik over de sokken en broeken. Maandag gaan we de eerste 10 kastjes bij aph monteren. Al het voorwerk had ik vorige week al gedaan. We gaan nu eerst alleen het volgsysteem installeren en later de brandstofsensor en de ibuttons aanmaken. Christian neemt de ibuttons komende donderdag vanuit nederland naar rusland. Met die ibuttons heb ik zelf nog nooit gewerkt, dus moet dat ook nog werkend zien te krijgen. Maar, dat zijn zorgen voor later, nu morgen voor de eerste klant monteren. Zien hoe het loopt. Dat wast wel weer eem, over 2 weekies zit ik weer op de landini thuus.

Goeie,